- istihkâr
- (A.)[ رﺎﻘﺤﺘﺱا ]aşağılama.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
istihkar — is., esk., Ar. istiḥḳār Hor görme, aşağılama Kendimi tutamadım, sanki bu zenginliğe hiç ehemmiyet vermiyormuşum gibi istihkarla yüzümü ekşittim. Ö. Seyfettin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller istihkar etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
İSTİHKAR — Hakaret etmek. Küçük görmek. * Hakir görülmek. Hor bakılmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
istihkar etmek — hor görmek, aşağılamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜSTAHKIR — (Hakaret. den) Hakir gören, istihkar eden, küçük gören, küçümsiyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEHAVÜN — Mühimsememek, ehemmiyet vermemek, ağır davranmak. Aldırış etmemek. * İstihkar, horlama, hakir görme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük